Şiirlerin Uç Beyi İlhan Berk
“ Rüzgar yine kokunu getirdi. Anlayacağın yine canım burnumda … “ der “ Şiirlerin Uçbeyi ”
Hep bir canı burnunda olmuştur, yüreğinden nem kapar dünyada. Çıkıp gitmek istemiştir kimi zaman kimi zamanda bir noktada kalmak. Varlık savaşını şiirlerde kazanmıştır. Yazmak sığındığı bir limandı çoğu zaman, fırtınalı kalbini kalem dizginlerdi.
Şiirlerin Uçbeyi’ İlhan Berk’in deyimiyle ; “Şairlerin bir hayatı yoktur! Hayat diye baktıkları bu kanser, bu cehennemdir (…) Ben dünyaya yazılacak bir yer diye bakıyorum. Bundan kendimi alamıyorum, kurtulamıyorum. Bu hem kurtuluşum, hem batağım. Kurtuluşum çünkü kendimi böyle doğrulayabiliyorum; batağım çünkü ondan başka yer bilmiyorum.”
Yazgısında yazmak vardır. Yazgısını yazarak belirler İlhan Berk. “ (…) Açıklamak istediğim tek bir şey var: BEN.” demiştir hep. Kendini dizelere saklamıştır onu hala görmek isteyen şiirlerde sözcüklere bakması yeterli, kimi zaman bir nokta kimi zaman bir nefes mesafesi olmuştur.
“ Dizleri üstüne düşmüş çocukluğumda sakladım her bir yaramı
dizeleri üstüne düşmüş bir şair de saklar mı yarasını ? “
— Buğra Kaan Sermihan
